De opdracht was om een nummer van Beastie Boys te transformeren naar een stijl naar keuze. Wij kozen voor het nummer Sabotage, en probeerden dit te transformeren naar de stijl van Sleep Token, oftewel een soort van melancholische metal. Alle instrumenten zijn bij ons in de studio opgenomen, gemixt en gemastered in Pro Tools. Ik heb dus ervaring met het gebruiken van Pro Tools. Dit is zeker één van mijn favoriete projecten waar ik aan gewerkt
heb, en ik zou graag meer van dit soort projecten willen doen.

Dit is ook weer een productie die ik samen met 3 andere studenten (Jesper, Jasper en Mees) heb opgepakt. De opdracht was om een ‘verloren 17e nummer’ van het album Electric ladyland van Jimi Hendrix te maken. Hierbij hebben we een aantal artiesten van buiten school opgenomen bij ons in de studio (Ik was hier zelf niet bij wegens ziekte en had dus geen invloed op microfoon plaatsing enz). Ik heb zelf de mix gemaakt. De compositie en de lyrics zijn door ons alle 4 geschreven. Leuk feitje: het nummer is zonder click-track of metronoom opgenomen! Het tempo zit hem puur in het samenspel tussen de instrumenten. De vocalen en de blokfluit zijn wel achteraf nog opgenomen en toegevoegd aan de track.

Wat gebeurt er wanneer de grens tussen materie en leven niet langer vanzelfsprekend is? Objecten lijken langzaam subject te worden. Net als bij Pygmalion, wiens liefde zijn standbeeld tot leven bracht, kun je ook hierin bevragen of de materie niet-levend is of dat het onze waarneming is die bezielt. Haast schetsmatig rijmend vloeien drie stadia van leven (oorsprong – midden – eind) cyclisch in elkaar over.

Dit is een project die ik samen met 3 klasgenoten (Sinbad, Jesper en Joeri) en 2 studenten van HKU fine arts (Hannah en Karel) heb mogen doen. Het doel was om een interactieve kunst installatie te maken waarbij het beeld en geluid veranderde op basis van de afstand van de consument. Als de consument voor de tv ging staan, ging de tv aan, waarop beelden te zien waren over het leven en de dood (gemaakt door Hannah en Karel!). Als de consument dichterbij ging staan, werd het beeld en audio (een soundscape gemaakt in 4dsound) versneld. Hiermee wouden wij de vergankelijkheid van het leven benadrukken.